%0 Journal Article %T تغییرات عمق موهو و نسبت Vp/Vs زیر شرق ایران (بیرجند) با استفاده از روش تابع گیرنده P %J مجله ژئوفیزیک ایران %I انجمن ملی ژئوفیزیک ایران %Z 2008-0336 %A رجب بیکی, فاطمه %A افسری, نرگس %A تقی زاده فرهمند, فتانه %A قیطانچی, محمدرضا %D 2016 %\ 12/14/2016 %V 5 %N 1 %P 124-138 %! تغییرات عمق موهو و نسبت Vp/Vs زیر شرق ایران (بیرجند) با استفاده از روش تابع گیرنده P %K توابع گیرنده %K دورلرز %K پوسته %K شرق ایران %K نسبت Vp/Vs %R %X مشخص کردن جزئیات پوسته و گوشته بالایی، یکی از اهداف مهم تحقیقات ژئوفیزیکی است. در این تحقیق به کمک تحلیل تابع گیرنده P، ضخامت پوسته و نسبت Vp/Vs از دو روش محاسبه شد. ابتدا با استفاده از تأخیر زمانی بین موج مستقیم P فرودی به زیر ایستگاه و امواج تبدیل یافته Ps از ناپیوستگی موهو و با استفاده از مدل سرعتی مرجع IASP91 (73/1= Vp/Vs وkm/s3/6= Vp)، عمق موهو در زیر هریک از ایستگاه‌‌ها برآورد شد. سپس برای برآورد هم‌‌زمان عمق موهو و نسبت Vp/Vs در پوسته از روش زو و کاناموری (2000) استفاده شد. در این روش به دنبال H و Vp/Vs ای هستیم که به ازای آنها برانبارش دامنه‌‌های فاز تبدیل یافته و بازتاب های چندگانه در زمان رسیدهای پیش‌‌بینی شده، به بیشینه مقدار خود برسد. به‌‌همین‌‌منظور داده‌های بیش از300 زمین لرزه دورلرز ثبت شده توسط 4 ایستگاه ثابت کوتاه‌‌دوره شبکه لرزه‌‌نگاری بیرجند واقع در شرق ایران از 2005 تا  2009 با بزرگای 5/5≤ Mb و در فاصله رومرکزی˚95 >r>˚30 مورد پردازش قرار گرفت. تعداد 247 تابع گیرنده در زیر سه ایستگاه تجگ، کوه شاه و دهنه چاه محاسبه شد. با اعمال روش برآورد هم‌‌زمان عمق موهو و نسبت Vp/Vs، ضخامت متوسط پوسته در منطقه حدود 41 کیلومتر به دست آمد، کمترین ضخامت پوسته 5/38 کیلومتر در زیر ایستگاه دهنه چاه و بیشترین ضخامت پوسته 44 کیلومتر زیر ایستگاه کوه شاه، که در جنوب غرب منطقه مورد بررسی واقع است به دست آمد، همچنین نسبت Vp/Vs به طور متوسط برای منطقه 79/1، که حدود تغییرات Vp/Vs بین 76/1 تا 84/1 است. به‌‌زیرراندگی پوسته اقیانوسی در منطقه بخیه‌‌ای سیستان، حاکی از کاهش ضخامت پوسته در منطقه شرق ایران است که با نتایج به دست آمده هم‌‌خوانی دارد.   %U https://www.ijgeophysics.ir/article_40834_8b7385ce29f5fee331708c7fbc18c719.pdf