انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
تأثیر گذار برونحارهای چرخند چاپالا بر توسعه سامانههای جوّی عرضهای میانی: توسعه و پشتهزایی بر روی جریان جتی
1
18
FA
محمود
صفر
موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
amsafar@ut.ac.ir
سرمد
قادر
0000-0001-9666-5493
موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
sghader@ut.ac.ir
فرهنگ
احمدی گیوی
0000-0002-9487-4862
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
ahmadig@ut.ac.ir
علیرضا
محب الحجه
0000-0002-5906-8486
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
amoheb@ut.ac.ir
مجید
مزرعه فراهانی
0000-0001-9449-2314
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
mazraeh@ut.ac.ir
چرخند حارهای چاپالا بعد از توفان گونو دومین توفان حارهای قوی منطقه شمالی اقیانوس هند بوده است. در خصوص توفان گونو باید گفت که این توفان تأثیر مستقیم بر بارش سواحل جنوب شرقی ایران داشته است، حال آنکه هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر غیرمستقیم توفان چاپالا در بارشهای بسیار شدید غرب ایران است. همچنین این موضوع مورد مطالعه قرار گرفته است که آیا این تأثیر غیرمستقیم به دلیل گذار برونحارهای توفان از طریق شبهجزیره عربستان و توسعه جریان جتی عرضهای میانی است؟ برای رسیدن به این هدف، شبیهسازیهایی مبتنی بر مدل عددی WRF انجام شده و مسیر حرکت بسته هوای نمونه فرضی نیز با استفاده از مدل ناپایای HYSPLIT مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل بهروشنی انتقال جرم و انرژی از سطوح پایین وردسپهر عرضهای حارهای به سطوح بالای وردسپهر در عرضهای میانی را نشان میدهد.<br /> نحوه تأثیر این چرخند حارهای بر سامانههای فعال در عرضهای میانی شامل جدا شدن مقادیر کوچک تاوایی پتانسیلی از مرکز چرخند چاپالا و صعود آن بر روی خط همدمای پتانسیلی 320 کلوین تا منطقه وردایست در عرضهای میانی، انتقال جرم بهصورت رطوبت نسبی بر روی صحرای خشک شبهجزیره عربستان از مرز منطقه کژفشاری و حارهای با همرفت مورّب و همچنین افزایش سرعت مرکز جت و جابهجایی آن به عرضهای جغرافیایی شمالیتر بوده است.
چرخند حارهای,توسعه جریان جتی,گذار برونحارهای,تاوایی پتانسیلی,مدل WRF
https://www.ijgeophysics.ir/article_49799.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_49799_4af5159fcb2b1028e2bf9da0c9d2aeb8.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
تعیین جزئیات گسیختگی زمینلرزههای 18 ژوئن 2007 کهک و 27 سپتامبر 2010 شمال کازرون با استفاده از تصویرسازی معکوس امواج P دورلرز
19
39
FA
مهسا
چناری
موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
mahsachenari@ut.ac.ir
ظاهرحسین
شمالی
0000-0001-6254-7560
موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
shomali@ut.ac.ir
یکی از روشهایی که امروزه توجه بسیاری از زلزلهشناسان را جلب کرده است، روش تصویرسازی معکوس (back-projection) در تعیین جزئیات گسیختگی از قبیل گسترش (extension)، سرعت (velocity)، جهت (direction) و مدتزمان گسیختگی (duration) است. توانایی پیادهسازی بر روی داده با باندهای فرکانسی نسبتاً پهن و سادگی نسبی محاسبات از مزیتهای این روش نسبت به روشهای مرسوم تعیین گسیختگی از قبیل روش گسل محدود (finite fault) است. در این تحقیق تصویرسازی معکوس با استفاده از داده ایستگاههای سرعتنگار باند پهن شبکههای لرزهنگاری جهانی که نسبت به رویدادها در فاصله دورلرز (teleseismic) قرار گرفتهاند، برای دو زمینلرزه 18 ژوئن 2007 کهک و 27 سپتامبر 2010 شمال کازرون محاسبه شده است. از آنجا که روش تصویرسازی معکوس بسیار به هندسه آرایه نسبت به رومرکز رویداد حساس است، ابتدا با استفاده از تابع پاسخ آرایه، آرایه با کمترین اثر مصنوعی انتخاب میشود. نتایج نشان میدهد که برای زمینلرزه کهک، جبهه گسیختگی با سرعت متوسط 006/0± ۹/۱ کیلومتر بر ثانیه از جنوب غربی کانون زمینلرزه در مدتزمان 1 ± ۸ ثانیه به سمت شمال شرقی حرکت میکند. ابعاد ناحیه گسیختگی منطقهای با مساحت ۵/۳۹ کیلومترمربع را پوشش میدهد. نتایج برای زمینلرزه شمال کازرون سرعت گسیختگی معادل با 003/0± ۶/۱ کیلومتر بر ثانیه و ناحیه گسیختگی با مساحت تقریبی ۱۹۳ کیلومترمربع را نشان داد. جبهه گسیختگی در مدتزمان 1 ±۱۵ ثانیه از جنوب غربی به سمت شمال شرقی منتشر میشود.
تصویرسازی معکوس,جزئیات گسیختگی,تابع پاسخ آرایه,زمینلرزه کهک,زمینلرزه شمال کازرون
https://www.ijgeophysics.ir/article_49968.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_49968_52cf23429d3ceafb71ec1bfdafac2f91.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
ارزیابی دادههای مدلهای اقلیمی CMIP5 در مقابل دادههای مشاهدهای ایران
40
53
FA
جعفر
معصوم پورسماکوش
اقلیم شناسی دانشکده جغرافیا دانشگاه رازی
j.mclimate27@gmail.com
مرتضی
میری
دانش آموخته اقلیم شناسی دانشگاه تهران
mmiri@ut.ac.ir
فاطمه
پورکمر
کارشناس ارشد اقلیم شناسی، دانشگاه رازی
f.purkamar@gmail.com
با توجه به تغییرات اقلیمی رخداده آگاهی از مقدار و شدت بارش در شرایط حال حاضر و آینده بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک مانند ایران که همواره از کمبود آب رنج میبرد، بسیار ضروری است. ازاینرو پژوهش پیش رو با هدف ارزیابی دقت دادههای بارش مجموع مدلهای CMIP5 طی دوره پایه (2005-1985) و همچنین دادههای پیشبینیشده برای آینده ایران (2050-2005) تدوین شده است. در این راستا دادههای بارش 8 مدل (BCC-CSM1.1، CCSM4، CESM1-BGC، CESM1-CAM5، CMCC-CM، EC-EARTH، MIROC5 و MIR- CGCM3) با استفاده از آمارههای نظیرRMSE, BIAS, EF و... بررسی شدند. نتایج حاصل از ارزیابی دقت 8 مدل مورد مطالعه نشان داد که مدلهای بررسی شده از توانایی بالایی در برآورد بارش کشور برخوردار نیستند و با توجه به نتایج آمارههایی نظیر ضریب همبستگی (r) و شیب خط (slope) از دقت متوسط تا ضعیفی برخوردارند. با وجود این مدلهای BCC-CSM1.1 و CCSM4 نسبت به سایر مدلها در پهنه ایران از دقت بالاتری برخوردار هستند. بر اساس نتایج شاخصهایی که میزان توافق سریهای زمانی و اختلافات مدلها را ارزیابی مینمایند، میتوان گفت که گرچه مدلهای مورد استفاده در محاسبه مقدار بارش کشور با دقت مناسب، توانایی بالایی ندارند اما بهخوبی دورههای زمانی بارش را برآورد و توانایی مناسبی در تشخیص افتوخیزها و روندهای بارش در اکثر نقاط کشور را دارند. نتایج صحتسنجی بارش آینده دو مدل منتخب نیز همسو با نتایج ارزیابی دادههای مدل میباشد. در مجموع صحت پیشبینیها در نیمه شمالی (بهجز سواحل خزر) بیش از نیمه جنوبی است. نتایج حاصل از روند بارش مدل CCSM4 تحت دو سناریو 4.5 و 8.5 نشان داد که روند تغییرات بارش آتی کشور برای هیچ منطقهای معنادار نخواهد بود و شیب روند در حد ضعیف تا متوسط است. بر اساس هر دو سناریو روند بارش در جنوب شرق، شمال شرق، گوشه شمال غرب و شرق خزر منفی و در نواحی مرکزی و برخی استانهای غربی (همدان، مرکزی و چهارمحال و بختیاری) مثبت خواهد بود.
مدلهای CMIP5,آزمونهای آماری,روند,بارش,ایران
https://www.ijgeophysics.ir/article_53232.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_53232_e34b6623a5d356b154f7bfd827680a56.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
برآورد بهینه و محلی محتوای الکترونی قائم با استفاده از مشاهدات کد
54
66
FA
صالح
مافی
دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی دانشگاه تهران
saleh.mafi@gmail.com
طه
صادقی چورسی
دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی دانشگاه تهران
taha.sadeghi@gmail.com
سعید
فرزانه
دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی، گروه مهندسی ژئودزی
farzaneh@ut.ac.ir
محتوای کلی الکترون یکی از عناصر کلیدی و مهم برای مشاهده ساختار متغیر یونوسفر است. سیستم تعیین موقعیت جهانی یک ابزار مفید و مقرونبهصرفه در پیشبینی محتوای الکترونی از طریق گیرندههای زمینی است. در این تحقیق با استفاده از مشاهدات کد سیگنالهای سیستم تعیین موقعیت جهانی، مقدار محتوای الکترونی قائم در یک ایستگاه محاسبه و روشی برای مدلسازی محلی و دقیق این کمیّت ارائه میشود. برای این منظور با استفاده از مشاهدات کد <em>P<sub>1</sub></em> و <em>P<sub>2</sub></em> ترکیب مستقل از هندسه را تشکیل داده و به کمک آن محتوای کلی الکترون، برای هر ماهواره به دست میآید. برای تبدیل محتوای کلی الکترون به محتوای الکترونی قائم میبایست از تابع تصویر مناسب استفاده نمود. در این پژوهش جهت افزایش دقت و کاهش خطاهای سیستماتیک محاسبات از تابع تصویر هندسی استفاده شده است. پس از محاسبه محتوای الکترونی قائم برای هر ماهواره، لازم است که محتوای الکترونی قائم در راستای زنیت ایستگاه محاسبه شود. برای این منظور از یک تابع وزن بهنحوی استفاده شد که دارای نسبت معکوس با زاویه ارتفاعی ماهواره باشد. تابع وزن پیشنهادی بهصورت کاملاً بهینه و با دقت بالایی امکان محاسبه محتوای الکترونی قائم را در راستای زنیت فراهم میآورد. بهمنظور بررسی صحت کار محاسبات، نتایج بهدستآمده با شبکه جهانی محتوای الکترونی قائم مقایسه و نتایج آن بهازای روشهای مختلف محاسبات مانند میانگین وزندار محتوای الکترونی قائم، گزارش شده است. نتایج نشان میدهند که محاسبه محتوای الکترونی قائم به روش پیشنهادی تطابق بسیار خوبی با میانگین وزندار مقادیر محتوای الکترونی قائم رئوس اطراف ایستگاه مورد مطالعه دارند.
محتوای کلی الکترون,محتوای الکترونی قائم,زاویه ارتفاعی ماهواره,سیستم تعیین موقعیت جهانی
https://www.ijgeophysics.ir/article_53685.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_53685_4537a5e3894a6798c2702073f02ab0be.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
مدلسازی تغییرات دامنه و فاز امواج تبدیلیافته نسبت به دورافت و تغییرات نسبت VP/VS
67
92
FA
حسین
جدیری اکبری فام
دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند
h_jodeiri@sut.ac.ir
نوید
شاد منامن
دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند
shmanaman@ut.ac.ir
اطلاعات امواج برشی در تفسیر لرزهای، نقش ارزشمندی را ایفا میکنند. به دلیل هزینه بالا و سختی عملیات ثبت دادههای S-S از طریق برداشت لرزهای 9- مؤلفهای (3D-9C)، از اطلاعات امواج برشی نهفته در امواج تبدیلیافته استفاده شد. در راستای شناسایی هرچه بهتر بازتابهای ناشی از امواج تبدیلیافته میبایست خصوصیات آنها از لحاظ تغییرات دامنه و تغییرات فاز نسبت به دورافت بررسی شود. در این راستا، با استفاده از روشهای مدلسازی پیشرو و ردیابی پرتو، نحوه انتشار انرژی امواج تبدیلیافته در محیطهای همسانگرد و ناهمسانگرد و نیز نسبتهای V<sub>P</sub>/V<sub>S</sub> متفاوت در مقاطع لرزهای بررسی شده است.<br /> امواج تبدیلیافته که توسط چشمه قائم و گیرندههای افقی و یا چشمه افقی و گیرندههای قائم ثبت شدهاند، پلاریته وارونی در طرفین چشمه خواهند داشت، درحالیکه پلاریته امواج تبدیلیافته ثبت شده توسط چشمه و گیرندههای قائم و یا چشمه و گیرندههای افقی در طرفین چشمه یکسان خواهد بود. برداشت امواج تبدیلی P-Sv نیازمند زوایای تابش بزرگتر از زاویه بحرانی و بنابراین، نیازمند طول برداشت نسبتاً بزرگتری است، ولی بازتاب دامنه بالای امواج تبدیلی Sv-P قبل از زاویه بحرانی اتفاق میافتد. با این حال باید توجه داشت، چون در بازتابندههای افقی زاویه تابش امواج Sv-P با زاویه بازتابش امواج P-Sv برابر است و برعکس، لذا امواج Sv-P و P-Sv در دورافتهای یکسانی ثبت خواهند شد. مدلسازیهای انجام شده نشان میدهند برای بازتابنده افقی با نسبت سرعت متداول 1.7321، حداکثر تبدیل انرژی از موج P به Sv در حدود زاویه تابش 64 درجه و زاویه بازتابش 31 درجه و حداکثر تبدیل امواج Sv-P در حول زاویه تابش 31 درجه و زاویه بازتابش 64 درجه رخ میدهد که بسته به عمق بازتابنده متناسب با دورافتهای متوسط تا بزرگ است. از اینرو، برای ثبت بهتر این امواج میبایست با توجه به عمق سازند مدنظر، از دورافتهای متوسط تا بیشتر استفاده کرد.
امواج تبدیل یافته,تغییرات دامنه,تغییرات فاز,تغییرات نسبت سرعت VP/VS,امواج Sv-P,امواج P-Sv
https://www.ijgeophysics.ir/article_53942.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_53942_1294510cdfbc4cd2f82c269ccbaf1c17.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
سازوکار گسله پیشانی کوهستان (MFF) زاگرس در طول جغرافیایی 46 تا 5/48 درجه شرقی
93
106
FA
ستوده
محمدنیا
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
sotoodemohamadnia@gmail.com
محمد رضا
عباسی
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
abbassi@iiees.ac.ir
غلام
جوان دلویی
0000-0002-6546-2412
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
javandoloei@iiees.ac.ir
محسن
ازقندی
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
mohsen_iiees@yahoo.com
زمینساخت زاگرس به خاطر پوشش لایههای نمک در پوسته بهگونهای است که حتی زمینلرزههای بزرگ نیز بهندرت بهصورت گسیختگی به سطح میرسند و رخنمون دارند. از اینرو عوارض گسلههای فعال بهآسانی امکانپذیر نیست. مناسبترین روش مطالعه گسلهها در اینگونه موارد استفاده از تکنیکهای زلزلهشناسی است. از اهداف مهم مشترک زلزلهشناسان و زمینشناسان پی بردن به سازوکار گسلهها و شناخت گسله مسبّب زمینلرزه است. از اینرو حل سازوکار کانونی به روشهای مختلفی در مناطق گوناگون انجام میگیرد. در این مطالعه با روش شبیهسازی شکل موج اقدام به حل سازوکارهای کانونی زمینلرزهها در پهنه گسله پیشانی کوهستان شده است و به دنبال آن با روش برگردان حلهای صورت گرفته به حل و بررسی وضعیت تنش و شناخت صفحات گسلی منطقه پرداخته شده است. برای تعیین میزان صحت و درستی سازوکارهای کانونی بهدستآمده از روش پلاریته (اولین رسید موج) نیز استفاده شده است. روندهای غالبی که بهعنوان صفحه گسلی همخوان با تانسور تنش انتخاب شده است به دو دسته خاوری- باختری و شمال باختری تقسیمبندی شدهاند. آن دسته از روندهای خاوری- باختری با شیب رو به شمال همخوان با گسله پیشانی کوهستان هستند. همین روندها با شیب رو به جنوب در این منطقه تاکنون به نقشه در نیامده است. روندهای خاوری– باختری خود به دو دسته پر شیب دارای مؤلفه افقی بیشتر و کمشیب با مؤلفه شاقولی بیشتر تقسیم شدهاند.
سازوکار کانونی,مدلسازی شکل موج,وضعیت تنش,گسله پیشانی کوهستان,زاگرس
https://www.ijgeophysics.ir/article_55997.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_55997_62f8cea9ce4d4d7ec238680c8cf19db5.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
توسعه پارامترسازی طول زبری در لایه سطحی جو- اقیانوس بر اساس دادههای اندازهگیری
107
122
FA
احمد
ذادق آبادی
گروه علوم غیر زیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان
zadeghabadi.stu@hormozgan.ac.ir
حسین
ملکوتی
گروه علوم غیر زیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان
malakooti@hormozgan.ac.ir
علی
محمدی
موسسه ژئو فیزیک دانشگاه تهران
mohammadi.a@ut.ac.ir
رفتار ضریب پَسار با افزایش سرعت باد نقش تعیینکنندهای در تبادلات سطحی ایفا میکند. تحقیقات صورت گرفته در دهه اخیر نشان میدهد روی محیط دریایی در شرایطی که سرعت باد تراز 10 متر از آستانه 30 متر بر ثانیه بیشتر میشود، ضریب پَسار کاهش یافته یا حداقل ثابت باقی میماند. بهمنظور پارامترسازی درست ضریب پَسار، امروزه از دادههای تجربی برای برازش رابطه ارتفاع زبری استفاده میشود که از این بین میتوان تحقیقات جامع ادسون و همکاران (2013) را نام برد. آنها با استفاده از مقادیر اندازهگیری شده سرعت اصطکاکی و ارتفاع زبری، رابطهای خطی برای ضریب چارنوک (ضریب جمله توان دوم سرعت اصطکاکی در رابطه چارنوک) ارائه نمودند. به دلیل استفاده از کلیه اطلاعات اندازهگیری شده در محاسبه ارتفاع زبری، رابطه ضریب چارنوک برازش داده شده از دقت خوبی برخوردار است. در این پژوهش از یک برازش مرتبه دوم تا سرعت 30 متر بر ثانیه بر روی دادههای اندازهگیری شده ادسون و همکاران استفاده شد. این برازش موجب شد که بازه اندازهگیری شده سرعت باد از 7 تا 18 متر بر ثانیه در ادسون و همکاران (2013) به 5 تا 23 متر بر ثانیه در این پژوهش افزایش یابد. بهمنظور شبیهسازی کاهش یا ثابت باقی ماندن ضریب پَسار در سرعتهای بالاتر از 30 متر بر ثانیه از یک برازش خطی کاهشی در این بازه از سرعت باد استفاده شده است. برازش خطی کاهشی بهگونهای که در سرعت 90 متر بر ثانیه ضریب چارنوک صفر میشود. از نتایج مهم پژوهش حاضر این است که افزایش سریع ضریب چارنوک در سرعتهای باد بیشتر از 30 متر بر ثانیه مهار شده و روند افزایش ضریب پَسار با سایر تحقیقات منطبق شده است. در واقع در این پژوهش، نقص عمده روش ادسون و همکاران (2013) در سرعتهای بالای باد برطرف شده است.
پارامترسازی ارتفاع زبری,ضریب پَسار,سرعت اصطکاکی,مدل کپهای
https://www.ijgeophysics.ir/article_54202.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_54202_b584820f6538f8566429dbd52f965408.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
روش تصویرسازی سریع مقاومت ویژه پسبینی برای دادههای دو بعدی مقاومت ویژه الکتریکی
123
145
FA
عطا
اسحق زاده
موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
eshagh@alumni.ut.ac.ir
علیرضا
حاجیان
0000-0002-0931-9339
گروه فیزیک، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاداسلامی
dralirezahajian@gmail.com
در این مقاله بهمنظور به دست آوردن سریع یک تصویر مقاومت ویژه زیرسطحی تقریبی از منطقه تحت مطالعه و بهعنوان یک مدل اولیه در روش وارونسازی جهت کاهش ابهامات، روش تصویرسازی مقاومت ویژه پسبینی بهعنوان یک روش وارونسازی سریع دادههای دو بعدی بررسی میشود. ابتدا وارونسازی خطی ماتریس مقادیر مقاومت ویژه ظاهری با حل حداقل مربعات با یکبار تکرار حاصل میشود. سپس، بر اساس نتایج بهدستآمده، یک فیلتر همبستگی به ماتریس ژاکوبین، با هدف کاهش یکنواختی اعمال میشود و وارون حداقل مربعات میرای خطی تکرار میشود تا نتیجه نهایی به دست آید. این روش تصویربرداری سریع را میتوان برای حصول سریع نتایج مقدماتی مورد استفاده قرار داد. روش مدلسازی وارون مطرح شده در این مقاله برای دادههای مقاومت ویژه ظاهری دو مدل مصنوعی محاسبه شده با چهار آرایه ونر- شلومبرژه، ونر، دوقطبی- دوقطبی و قطبی- دوقطبی مورد بررسی قرار میگیرد و با نتایج حاصل از وارونسازی استاندارد کمترین مربعات نرمافزار RES2DINV مقایسه میشود. نتایج حاصل از تصویرسازی مقاومت ویژه پسبینی نشان میدهند که این روش برای دادههای مقاومت ویژه ظاهری آرایههای ونر- شلومبرژه و ونر عملکرد بهتری ارائه میدهند. بر این اساس، دادههای واقعی مقاومت ویژه ظاهری اندازهگیری شده با آرایه ونر- شلومبرژه جهت تصویرسازی یک لوله بتنی انتقال آب با روش ذکر شده مورد تحلیل قرار گرفت که عمق مرکز لوله در حدود 8/1 متر تخمین زده میشود.
حداقل مربعات,روش تصویرسازی مقاومت ویژه پسبینی,فیلتر همبستگی
https://www.ijgeophysics.ir/article_54471.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_54471_2e8f6758d40bc27d2c6eb13675ebbe38.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
11
4
2018
02
20
ارزیابی مدل برف طرحواره سطح NOAH-MP جفتشده با مدل منطقهای WRF در بارشهای سنگین برف در شمال و غرب ایران
146
163
FA
مهرانه
خدامرادپور
گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
mkhodamorad@basu.ac.ir
پرویز
ایران نژاد
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
piran@ut.ac.ir
سمیرا
اخوان
گروه علوم مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
s.akhavan@basu.ac.ir
خالد
بابایی
آب منطقه ای کردستان
khaled.babaei@gmail.com
کسر پوشش برف، به دلیل افتوخیزهای شدید زمانی و مکانی، ضریب آلبیدوی بالا و رسانایی حرارتی بسیار کم نقش مهمی را در پارامترهسازی برف در طرحوارههای سطح بر عهده دارد. این تحقیق به ارزیابی مدل برف طرحواره سطح NOAH-MP جفتشده با مدل WRF با فاکتور ذوب برف پیشفرض مدل میپردازد. منطقه مورد مطالعه نواحی شمالی (استانهای اردبیل، گیلان و مازندران) و غربی ایران (استانهای کردستان و همدان) است که به پنج ناحیه جنگلی، مرتع، پست و کمارتفاع و کوهستانی با شیبهای کم و زیاد تقسیم شد. مدل با گام مکانی 15 کیلومتر و 5 کیلومتر برای شبکههای مادر و داخلی، در بارشهای برف سنگین در زمستان سالهای 2013 و 2014 اجرا شد و تصاویر روزانه سنجنده مودیس برای ارزیابی کسر پوشش برف استفاده شد. مدل در برآورد کسر پوشش برف و عمق برف در نواحی پست و کمارتفاع با بالاترین ضرایب کارایی (بهترتیب 64/0 و 37/0) و همبستگی (82/0 و 69/0)، کوچکترین خطای اریبی (4/2- و cm1/3-) و میانگین مطلق خطا (9/4 و cm5/6) بهترین عملکرد را دارد؛ درحالیکه در برآورد کسر پوشش برف در نواحی مرتع و کوهستانی با شیب زیاد و عمق برف در نواحی جنگلی و کوهستانی با شیب زیاد، با منفی بودن ضریب کارایی، ناموفق است. عملکرد نسبی مدل در پیشبینی وقوع بارش برف در اکثر نواحی، بهجز ناحیه مرتع با سطح مهارتی مناسب، در سطح مهارتی خوب است. مدل در برآورد کمینه دمای هوا در تمام نواحی، با مثبت بودن ضریب کارایی (محدوده 29/0 تا 88/0)، موفق است. نتایج این پژوهش بیانگر موفقیت مدل WRF-NOAHMP در پیشبینی کمینه دمای هوا در تمام نواحی است؛ درحالیکه هنوز هم در پارامترهسازی کسر پوشش برف و عمق برف در نواحی کوهستانی با توپوگرافی پیچیده و دارای سطح ناهمگن و پارامترهسازی برف تاج پوشش گیاهی دارای عدم قطعیت بالایی است.
کسر پوشش برف,طرحواره سطح NOAH-MP,مدل WRF
https://www.ijgeophysics.ir/article_54789.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_54789_047976cfd884f87546c826cd5626f10d.pdf